metafora Options
metafora Options
Blog Article
Konceptualne metafore lahko razvrstimo glede na kognitivno funkcijo v strukturne, ontološke in orientacijske.
Антитезата, хиперболата, метонимијата и слични се сите видови на метафори. Еден од најчесто цитираните примери на метафора во англиската книжевност е монологот. „Сè на светот е сцена“
Below’s a idea: A sustained metaphor is carried through several sentences as well as paragraphs. As it is applied and made over a longer section of text, a sustained metaphor can be a powerful literary system that gives solid, vivid imagery during the reader’s mind.
: "al molino del amor". Se interpreta el amor como algo que da muchas vueltas, como si de un juego se tratara.
El autor trata de elevar las cualidades de su amada, comparando las lágrimas que le brotan al llorar con algo hermoso y tierno como un poema.
Fundamento: la similitud entre la forma de una soga con un nudo y la sensación de tener la garganta cerrada (hecha un nudo) por la angustia.
Od ene vrste v drugo: Zajeti dušo z bronom namesto izpuliti dušo, zajemanje in izpuljenje sta načina odvzemanja.
Usamos cookies para asegurar que te damos la mejor experiencia en nuestra Website. Si continúas usando este sitio, asumiremos que estás de acuerdo con ello.Aceptar
You can find, he suggests, one thing divine in metaphor: the globe alone is God's poem[fifty click here two] and metaphor is not just a literary or rhetorical figure but an analytic Instrument that could penetrate the mysteries of God and His generation.[fifty three]
Метафората создава нови врски помеѓу поинаку различни концептуални домени, додека метонимијата се потпира на постоечките врски во нив.
“Se le prendió el foco”: Se establece similitud entre la luz de un foco o bombilla y la iluminación en la creatividad, es decir, esta metáfora expresa que a la persona se le ocurrió una buena strategy.
Поради оваа причина, метафората од заедничкиот тип генерално се смета за посилна од споредба.
Aristotelova določitev metafore temelji na besedni semantiki, na prepričanju, da ima vsaka stvar svoje ime, da sta beseda in pomen dve strani istega kovanca ali da je ime pripeto na pomen kot denimo nalepka na steklenico.
Več kot dvatisočletna zgodovina teorije metafore sega k Aristotelu, ki je o metafori pisal v Poetiki in Retoriki. V 21. poglavju njegove Poetike beremo, da je metafora »prenos pomena na neko drugo besedo, in sicer ali od splošnega (roda) na neko vrsto ali od neke vrste na splošno (rod) ali od ene vrste na drugo vrsto ali po analogiji«.